WERELDVERBETERAAR PUR SANG
Daar sta je dan, na een week keihard campagne houden op een podium tijdens een avond waar de komende twee jaar voor je beslist gaan worden. Krijg ik de functie wel dan ga ik reizen, ministers ontmoeten, met klimaatleiders spreken en de stem van jongeren vertegenwoordigen. Krijg ik de functie niet dan ga ik me alsnog inzetten voor een betere wereld, maar dan helemaal naar eigen invulling.
Toen ik op dat podium stond blikte ik even terug. Niet alleen toen, maar ook in de week van mijn campagne vroegen veel mensen aan me hoe ik nou in godsnaam hier terecht ben gekomen. Wat is er onderweg gebeurd waardoor ik sta waar ik nu sta? Ik ben natuurlijk niet in 1 klap klimaatactiviste geworden. Dat gebeurde in kleine en soms grote stappen. Veel van die momenten kan ik nu ook pas achteraf zien en veel van die momenten vonden ook tijdens mijn tijd op ILS plaats. Zo werd ik vrijwel meteen vegetarisch na een les ethiek waarin filmpjes van de vleesindustrie voorbij kwamen. Bracht de minor die ik tijdens de opleiding deed me naar Griekenland waar ik met eigen ogen in vluchtelingenkampen het resultaat van oorlog en klimaatverandering zag. Was ik tijdens mijn stage onderdeel van een skype met Al Gore, voorbereidingen voor de klimaattop in Parijs en zag de duurzame energietransitie van Afrika waar maar weinig aandacht aan besteed wordt. In het eerste jaar schreef ik een wens op die ik bij het ophalen van mijn diploma weer terugkreeg. Daarop had ik geschreven: Ik wil spreken voor zij die geen stem hebben. En dat is precies wat ik nu mag gaan doen. Bij de VN spreken voor generaties die nog geboren moeten worden en waar wij de aarde voor achter laten. Dieren en planten die zelf geen stem hebben maar wel het meest kwetsbaar zijn als het gaat om de resultaten van onze impact. Dinsdag vlieg ik naar Polen waar alle landen samen gaan beslissen hoe we onder de 1,5 graden kunnen blijven en ons aan de mooie afspraken die we in Parijs gemaakt hebben kunnen houden.
Ik verwacht dat onze generatie nog met veel grote uitdagingen te maken gaat kragen, maar ook dat wij dat samen aan kunnen. Toen ik begon op ILS wilde ik nog weleens tegen oude systemen aanschoppen waar ik het niet mee eens was. Nu weet ik inmiddels dat het beter is om te bouwen aan de wereld die je wil zien. Op 5 november werd ik verkozen tot nieuwe Jongerenvertegenwoordiger Duurzame Ontwikkeling bij de VN. Op die avond werd besloten dat ik dit de komende twee jaar mag zijn. Na deze terugblik kijk ik nu vooruit naar de toekomst, iets wat toch als ILS’er is blijven hangen, naar de stappen die nog voor me liggen.
Eefke van de Wouw
